9/14/10

***Ай намар минь дээ***



Алсаас нэгэн уянга
Ар араасаа унах навчисийн дэвэлтэнд нуугдсаар
Алгуурхан ирэхдээ цочоож
Амир сэтгэлийн нууранд долгис үүсгэнэ

Ай намар минь дээ

Зүрхний гэгээн дурсамж сэтгэлийн гүнд архи нэрж
Зөрөн өнгөрөх өдрүүдэд би согтуу алхахад
Зөнгөөр унах шаргал навчис шар тайлах шиг
Зөвхөн би хайранд ургаж хайранд гандах навч шиг

Ай намар минь дээ

Чиний зүсэр бороон дор
Чиний зүрх болсон навчис дээр
Чиний авчирсан аялгуугаар
Чимээгүйхэн шүлэг бичиж байна

Ай намар минь дээ

1 comment:

Гантулга said...

Хөөх! Ямар гоё шүлэг вээ?