Сүнсний наймаачин шиг хэрээ тэнгэрээр нэг гуагалахадСүүлчийн галт шувуу уурлаж миний дэргэдээс ниснэ
Шөнийн харанхуй намайг хумин нөмөрч
Сүйрэл үхэлийн дуу тэнгэрт ганцаар ноёлов
Шүлэг минь чи тэгэхэд авралын элч болон босож
Шүүдрийн өвс бүхэнд намайг захиж хононо
Шөнийн харанхуйг сүүлэх нарны туяаг дуудаж
Шүлэг төрдөг сэтгэлийг минь шөнөжин бүүвэйлж хонов.
Шүлэг өөрөө ингэж сүүн цагаан сэтгэлийн үндэсийг хайрлаж ургуулдаг юм байна.
No comments:
Post a Comment