7/20/09

***САРНАЙ***

Оршил

Сарнай цэцгийг харж би удаан суулаа
Сайхан тэр цэцгийг бахдаж би удаан суулаа
Дэлбээнийх нь эмзэгхэн гоог биширч
Дэндүү гайхамшигт тэр цэцгийн тухай шүлэг бичлээ

Яруу төгс түүний тухай бичихгүй юм бол
Янжинлхам бурхан гомдох юм шиг санагдлаа

САРНАЙ

Үнэндээ тэр төгс аялгуу
Үзэсгэлэн гоо бүсгүйгээс илүү
Урлагын бүтээл,сансарын элч мэт
Утгыг нь ойлгож эс гүйцэх бурханлаг шинжтэй

Түүнд хагацал,учрал багтаж байдаг
Түүнд хайр,энэрэл шингэсэн байдаг
Түүнд гэгээн зөгнөл, гэрэлт хүсэл байдаг
Түүнд ханамгүй тачаал,харьшгүй хүч байдаг

Түүнд огторгуй мэт хязгааргүй орон зай бий
Түүнд од эрхэсийг татах чадал бий
Түүнд хувирашгүй сэтгэл,хуучирашгүй түүх бий
Түүнд тэнгисийн давалгаа,тэнгэрийн гялбаа бий

Сарнайн гоо сайхан нь дотоод ертөнцөдөө бий
Сав ертөнцийг бүгдийг нь багтаадагтаа байдаг юм
Ариусал гэгээрэлийн түүний ертөнцөд
Амьдралын утга учир багтсан байдаг юм

Бурхан ч атаархам төгс тэр цэцэг
Бусдад сайн сайханыг өгөх гэж ургадаг юм
Сар нарыг багтааж ургадаг болохоор нь
САР НАЙ гэж нэрлэсэн юм болов уу?

7/6/09

***САЙХАН ААВ,ИЖИЙ ХОЁР МИНЬ***

Хар дарж зүүдэллээ би
Хөлгүй их далайд хөвж явна гэж зүүдэллээ
Агаар тогтуун цэнхэр тэр далайд ганцаараа
Амандаа дуу аялан сэлүүрдэж явна гэж зүүдэллээ

Зах нь үл үзэгдэх далайн дээгүүр
Дарь-Эхийн хувилгаад тоглон бүжиж байх юм
Миний танихгүй мянган бурхад
Манан дундаас тодрон байна гэж зүүдэллээ

Гэнэт бараан үүл гарч салхи дэгдлээ
Гэтэж байсан мэт догшин давалгаа босож намайг хөөлөө
Алсад нэгэн гэрэл харагдахад
Амь тэмцэн тэр зүг сэлүүрдлээ гэж зүүдэллээ

Хөөж буй давалгааны түрүүч завь цохиход
Хөөрхий би сэлүүрээ алдаж байна гэж зүүдэллээ
Саяхан байсан олон бурхад ч алга
Сар хүртэл гэрэлээ нуусан байна гэж зүүдэллээ

Хоёр гарт минь сэлүүр гэнэт баригдаж
Хоромхон зуур бүрхэх давалгаанаас зугтан гарлаа
Гэрэлийн зүг хүчээрээ сэлүүрдэж
Гэрэлт тэр арал дээр очлоо гэж зүүдэллээ

Арал дээр гарсан би
Аварсан сэлүүр,завиа хэсэг мартлаа
Хөөрхий завь минь давалгаан дунд холдож байх юм
Харин хоёр сэлүүр нь аав,ижий хоёр минь байна гэнэ

Их далайтай тэмцэн хүүгээ аварсан аав ижий хоёр минь
Их л ядруу царайтай ч хүү рүүгээ харан инээмсэглэж
Яасан гэнэн юм бэ миний хүү гэх шиг харсаар
Яруухан их хайраар хүүгээ тэвэрсээр холдож байна гэж зүүдэллээ

Муу хүүдээ ямарч их хайртай юм дээ аав ижий хоёр минь
Мянган бурхан байгаад ч та хоёрыг минь гүйцэхгүй юм байна
Салхи сэрчигнэж чимээ гаргахад сэрчихээд
Сайхан аав ижий хоёроо санаад зөндөө уйллаа муу хүү чинь.