Өнчин шувуу шиг сэтгэл минь ганцаардажӨрх энэ битүү энэ хорвоогоос өөрөө зай авч холдоно
Огторгуйн гүнд дэхь шаргал туяанд далавчаа ээж
Орхиод гарсан дэлхийгээ огт өөр нүдээр харна
Нүд минь ухаанаар харах хоромд
Нэг л их цагаахан цас сэтгэлд минь бууна
Нарийн бийрын үзүүрийг цасанд дүрээд
Намаг шалбаагт байгаа хорвоод гэгээн зам зааж зурна
Тавилангийхаа хүлээсэнд үүрэндээ эргэж буухад
Танигдаагүй ертөнцийн түмэн зовлон угтана
Танидагаараа тамхи шүдэнзээ аваад
Тамын тогоонд жаргал эдлэн сууна аа.
No comments:
Post a Comment