Xог новшин дунд
Хоногийн амьдрал төөрсөөр
Орчлонд би олзлогдож ирсэн
Онгон сэтгэлээ энд хиртээсэн
Хэзээ буцахаа мэдэхгүй ч
Хэдэн үг хэлмээр санагдана
Гэхдээ би хэлэхгүй
Гэмшил хэзээ ч төрөхгүй
Нар хэмээх халуун там ирж буцсаар
Нас хэмлэж итгэл төрүүлнэ
Бурангуй ертөнцөд сэтгэл давчидаж
Бурханы өгөх үхлийг аврал мэт хүлээнэ
bumon 2006 on
No comments:
Post a Comment