4/27/11

~~~Тэнгэрийн хувилгаан саран минь~~~

Будант үүлс хаван мэт хэсэг хэсгээр тэнгэрт суугаад
Борооны өмнөх чийгт салхийг аргадах үдшээр
Барьцгүй сэтгэл нүд эзэгнэж ийш тийш харуулдахад
Болзоондоо ирсэн бүсгүй мэт саран тодров

Шөнийн наран,харанхуйн гэгээ саран минь
Шүлэгчийн гуниг хуваалцах тэнгэрийн хувилгаан саран минь
Эрхэт цагийн хугасыг эзэмдэх саран минь
Энэ л үдэш болзоогүй ирсэн тэнгэрийн гүнж саран минь

Ододын гэрлийг мэдрүүлэх гэхдээ чи бүдэгхэн гэрэлтдэг байх
Орчлонд ирэх хүмүүний сүнсийг төөрүүлэхгүй гэхдээ үдшээр ирдэг байх
Гэмшилт сэтгэлийн нулмисыг тэврэх л гэж чи ирдэг байх
Гэгээн хайрын гэрэлт харцыг мэдэрүүлэх гэхдээ чи ирдэг байх

Буйд анивчих оддын зүг одолгүй
Буцах,ирэх хүмүүний хөлд сэмрэх
Дааж ядан зовлон тэврэн эргэх өртөө
Дэлхийн хань,тэнгэрийн цэцэг сар минь дээ

Чиний үнэнийг сэтгэл минь үл гүйцэн ойлгох
Чиний гоо сайхныг үгээр илэрхийлж үл гүйцэх
Гүн ухаан гээчийг бодол минь шоолон инээвхийлж
Гундуухан ертөнцөд чамайг байгаад баярлaнам сар минь

1 comment:

agai said...

yamar saihan bichee ve, unuudur ih gunigtai bailaa huljij odloo ter gunighan chamtai yariltsah ym san